سومین دروغ
سومين دروغ، سرگذشت اندوهبار دو برادر است كه در فكر يكي مي‌گذرد: «من را كلوس مي‌نامند، ولي آيا نامم همين است؟ من از كودكي ياد گرفته‌ام كه دروغ بگويم. در دوران بازآموزي به من دروغ مي‌گفتند و من هم دروغ مي‌گفتم. پس از گذر از مرز كشورم هم دروغ گفتم. مي‌خواهم برادري را بيابم كه شايد وجود نداشته باشد. آيا براي آخرين بار دروغ خواهم گفت؟» و برادر ديگر: «نام من كلوس است. ولي هيچ كس من را به اين نام نمي‌شناسد. از پنجان سال پيش كه برادر دو قلويم ناپديد شده، زندگي‌ام ديگر خيلي معني ندارد. دير زماني چشم به راه بازگشتش مانده‌ام. اما اگر امروز برگردد ناگزير خواهم بود به او دروغ بگويم» پس از هراس‌هاي جنگ و سال‌هاي رژيم سربي، آيا سرانجام زمان گشودن چشم‌ها به روي حقيقت رسيده‌است؟ ولي در اين صورت، حقيقت چيزي جز دروغي ديگر نخواهد بود، زيرا كتاب هر قدر هم كه اندوهبار باشد، به اندازه زندگي غمبار نيست
آگوتا کریستف
آگوتا کریستف (به فرانسوی: Agota Kristof) (به مجاری: Kristóf Ágota) نویسنده، شاعر، رمان‌نویس و دراماتورژ مجارستانی ساکن سوئیس که داستان‌هایش را به زبان فرانسوی می‌نوشت.
آگوتا کریستف نویسندهٔ مجاری‌الاصل سوئیسی‌ست که از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر سوئیس به‌شمار می‌رود و رمان دفتر بزرگ نیز یکی از کارهای مهم او به‌شمار می‌رود که تاکنون به ۴۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده‌است.
وی در ۳۰ اکتبر ۱۹۳۵ به دنیا آمد. این نویسنده مجارستانی در ۱۹۵۶ در پی انقلاب‌های ضدکمونیستی در بیست و یک سالگی با شوهر و فرزند چهارماهه اش از کشورش گریخت و در نوشاتل سوئیس ساکن شد. بعد از پنج سال تنهایی، افسردگی و کار سخت در یک کارخانه محل کارش را ترک کرد از همسرش جدا شد و به مطالعه زبان فرانسه پرداخت؛ زبانی که تا پایان عمر از آن برای خلق آثارش بهره برد.
وی در ابتدای فعالیت حرفه‌ای خود، به نوشتن شعر و نمایش‌نامه روی آورد و کم‌کم به سمت داستان‌نویسی گرایش پیدا کرد و با سه‌گانه‌ای که در پنج سال منتشر کرد به اوج شهرت رسید. موضوع اصلی داستان‌های او جنگ، ویرانی، عشق، تنهایی و تلاش انسان‌ها برای جلب توجه دیگران است؛ مواردی که به نظر می‌رسد وی در زندگی شخصی‌اش با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده‌است.
خیلی از نمایش نامه‌هایش روی صحنه رفت یا در رادیو اجرا شد پس از آن به نوشتن رمان و داستان کوتاه روی آورد. آثاری به زبان فرانسه نوشت. قبل از مهاجرت شعر هم می‌سرود.
در ۱۹۸۶ رمان «دفتر یادداشت» که به زبان فرانسه نوشته شده با موفقیت زیادی روبه رو شد و جایزه ادبی کتاب اروپا را برایش به ارمغان آورد. این رمان، جلد اول از یک تریلوژی است که با رمانهای " مدرک» و «دروغ سوم» ادامه یافته و به بیش از ۳۰ زبان دنیا ترجمه شد. رمان «دفتر یادداشت» به مانند کابوسی‌ست که اروپای مرکزی را در زمان جنگ جهانی دوم روایت می‌کند. برای رمان موفق «سومین دروغ» جایزه کتاب بین‌المللی «انتر» را در ۱۹۹۲ دریافت کرد. وی سال ۲۰۰۱ موفق شد جایزه گوتفرید کلر کشور سویس را از آن خود کند. سال ۲۰۰۸ جایزه ادبی اتریش برای ادبیات اروپا به مجموعه آثار او تعلق گرفت.
این نویسنده به صریح و بی پرده نوشتن وفادار است، داستان‌هایش در زمان و مکان نمی‌گنجد. کسی نمی‌داند شخصیت‌ها در این داستان‌های کوتاه از کجا می‌آیند، داستان‌های کوتاهی که تحت عنوان میخ کوب‌کننده فرقی نمی‌کند منتشر می‌شود.
آگوتا کریستف در سال ۲۰۰۴ زندگی‌نامه‌ای از خود منتشر کرد که در تمامی صفحات آن عشق به نویسندگی که در سراسر عمر رهایش نکرده، مشخص است. آخرین مجموعه‌ای که این نویسنده پیش از مرگش نوشته، مجموعه داستان‌های کوتاهی است که در سال ۲۰۰۵ با عنوان «فرقی نمی‌کند» منتشر شد.
آثارش به بیش از سی زبان ترجمه شده، نامش بر سر زبان هاست و همه این موفقیت‌ها نه دلگرمش می‌کند نه دلسرد. هرگز این همه موفقیت مرهمی بر زخمش نگذاشت، زخم ترک اجباری وطن.
از این نویسنده مجارستانی داستان‌هایی چون «زبان مادری»، «دفتر بزرگ»، «مدرک»، «دروغ سوم» «فرقی نمی‌کند» و «ج‍ان و ج‍و» به زبان فارسی ترجمه شده‌است.
آگوتا کریستف، در سن ۷۵ سالگی درگذشت.