علیه نظم سکولار و چند مقاله دیگر
ترقی به مساله‌ای بزرگ تبدیل شده است. ترقی ما را به لبهٔ پرتگاه رسانده است و لذا، ضروری است چاره‌ای بیندیشیم. مثلا همین جایی که هستیم توقف کنیم یا اگر نمی‌شود، بازگردیم. بازگشت، یعنی توبه. بازگشت از راهی نادرست به راهی درست. توبه رستگاری است و بازسازی. در بابِ نخستِ کتاب اشعیای نبی می‌خوانیم که «شهرامین» پس از آغازی کامل، به نقص و انحطاط و گناه کشیده می‌شود. بنابراین خداوند می‌گوید باید توبه کرد. پایان کامل، همان بازگشت به آغازِ کامل است. کمال موجب می‌شود به آغاز برگردیم، به آغاز زمان، به «باغ عدن».