به سوی تئاتر بی چیز
جمعی از نظریه‌پردازان تئاتر سده‌ی بیستم در قیاسی تشبیهی با کتاب «تئاتر و همزادش» اثر انتونن ارتو، که «عهد عتیق» تئاتر لقب گرفته است، این اثر را «عهد جدید» نامیده‌اند. گروتفسکی در این کتاب با رویکردی نقادانه به نظریه‌های ارتو، رهیافتی عملی از اندیشه‌های او به دست می‌دهد و تجربه‌ی سال‌ها فعالیت نمایشی خود را بی‌پرده و صادقانه در اختیار نسل‌های پس از خود می‌گذارد؛