جنوب مرز، غرب خورشید
همه همين‌طور پشت‌سر هم ناپديد می‌شوند. بعضی چيزها يك‌باره محو می‌شود، انگار ناگهان آن‌ها را برچيده‌اند. بعضی ديگر به آهستگی در مه كم‌رنگ‌تر و كم‌رنگ‌تر می‌شود... و تنها چيزی كه باقی می‌ماند كوير است. وقتی از بار بيرون آمدم چيزی به طلوع خورشيد نمانده بود و بارانی ملايم بر خيابان اصلی آئوياما می‌باريد. بيش از حد خسته بودم. قطرات باران بی‌هيچ صدايی ساختمان‌های بلند را خيس می‌كرد، ساختمان‌هايی كه مثل سنگ قبر كنار هم رديف شده بود. اتومبيلم را در پاركينگ بار گذاشتم و پياده مسير خانه را پيش گرفتم. در ميان راه بر لبه‌ی حفاظ كنار خيابان نشستم و كلاغ بزرگی را تماشا كردم كه نشسته بر يك چراغ راهنمايی قارقار می‌كرد. ساعت چهار صبح خيابان آشفته و كثيف به نظر می‌رسيد. سايه‌ی تباهی و گسيختگی همه‌جا در كمين نشسته بود و من هم بخشی از آن بودم. مثل سايه‌يی كه بر ديوار افتاده باشد؛
هاروکی موراکامی
"هاروکی موراکامی زادهٔ ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ است. او یک نویسندهٔ ژاپنی است و کتاب‌ها و داستان‌های او در ژاپن و همچنین در سطح بین‌المللی پرفروش شده و به ۵۰ زبان دنیا ترجمه شده‌اند و میلیون‌ها نسخه از آن در خارج از کشور خودش به فروش رفته‌اند.
کارهای او جوایز متعددی را از جمله جایزه جهانی فانتزی، جایزهٔ بین‌المللی داستان کوتاه فرانک اوکانر، جایزهٔ فرانتس کافکا و جایزهٔ اورشلیم را دریافت کرده‌است. مهم‌ترین آثار موراکامی عبارتند از؛ تعقیب گوسفند وحشی، جنگل نوروژی، کافکا در کرانه و کشتن کمانداتور است. داستان‌های او بعدها از سوی ادبیات ژاپن محکوم به غیرژاپنی بودن می‌شوند و مورد انتقاد قرار می‌گیرد. آن‌ها معتقد بودندکه نوشته‌های او تأثیرگرفته از ریموند چندلر، کرت وونه‌گات و ریچارد براتیگان عنوان می‌شوند. داستان‌های او اغلب سرنوشت‌باور، سوررئالیستی و دارای تم تنهایی و ازخودبیگانگی است. استیون پول از روزنامهٔ گاردین، موراکامی را به خاطر دستاوردها و آثارش او را در بین بزرگ‌ترین نویسندگان قرار داده‌است."