رمق
نشسته بودم تا بازی تمام شود. دنگم گرفته بود امجدیه را خالی از جمعیت ببینم. ببینم آن روح عجیبی که در گرماگرم بازی دارد را در سکوت و خلوت هم دارد؟ بالاخره هم داور سوت پایان را زد و آن عده تماشاگری که توی ورزشگاه مانده بودند بچه هایمان را تشویق کردند و بازیکنان از مستطیل سبز رفتند بیرون. جمعیت روی سکوها به سرعت در حال کم شدن بود اما من با بی‌خیالی سر جایم نشسته بودم.