ابن سینا (تاریخ و ادبیات ایران 2)
این نابغه ناآرام و پرنویس که بخش زیادی از عمر نه چندان درازش در سفر یا در بحبوحه زد و خوردها و ماجراهای سیاسی گذشت، پس از مرگ گویی زندگی دیگری از سر گرفت و خیلی زود راهی پایتختها و دانشگاههای اروپایی شد، چنان که در اوایل قرن سیزدهم میلادی مکتبی لاتینی به نام او پدید آمد و بزرگانی چون راجر بیکن و آلبرت کبیر (آلبرتوس ماگنوس) به آثار ابن سینا توجه ویژه نشان دادند و دانشمندانی چون گیوم دورنی و توماس آکویناس از ترس نفوذ اندیشههای ابن سینا در میان مسیحیان اروپا خود را ناچار دیدند که به معاوضه با وی برخیزند و به رد و نقض آرای او بپردازند.