چطور مثل هاوکینگ فکر کنیم (از نگاه نوابغ)
مردم عادی بیشتر هاوکینگ را به خاطر اینکه در قفسِ جسم و بدن از کارافتادهاش همچنان بال و پر میزند، تحسین میکنند. مغز و اندیشههای بینظیر هاوکینگ هنوز هم به نحو حیرتانگیزی فعالاند. او تلاش میکند با کند و کاو در علوم پیچیده به پرسشهای ما که گاهی جنبهای عاطفی هم دارند، مثلا اینکه دنیای ما چگونه و چرا به وجود آمده است، پاسخهای روشنی بدهد. جسم هاوکینگ به او خیانت کرده است، اما فکر او همچنان زنده است. هاوکینگ تمام تشخیصهای پزشکان در مورد بیماریاش و پیشبینیهایی که در مورد محدودیت زمانی زندگی او میکردند را نقش بر آب کرد. معالجان هاوکینگ میگفتند که او حداکثر تا سی سالگی دوام خواهد آورد، اما او اکنون هفتادوچهارساله است. زندگی هاوکینگ در آن واحد هم غمانگیز و هم قهرمانانه است. ما گاهی با او به خاطر بیماریاش احساس همدردی میکنیم، اما در همان حال هاوکینگ با زندگی خود به ما میآموزد که با اعتقاد راسخ به نیروی «امید»، همه چیز امکانپذیر است. خودِ او با صراحت لهجهی مخصوص خودش میگوید: «هیچکس نمیتواند در برابر یک نابغهی فلج مقاومت کند.»