موسیقی دانان دیروز
در بخش از توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «ما وقتی می‌بینیم که موسیقی هرگز از نور افشانی باز نایستاده است احساس آرامش می‌کنیم و انگار در گرماگرم تلاطم‌های جهان پیامی از صلح و آشتی می‌شنویم. تاریخ سیاسی و اجتماعی سرشار از ستیزهای بی‌پایانی است که بشر را به دیاری ناشناخته می‌راند و در هر گام آن موانعی هست که باید با پیگیری و دلیری یک به یک بر آنان غلبه کرد ولی در تاریخ هنر می‌توانیم نوعی کمال و آرامش بجوییم. در هنر صحبت بر سر پیشرفت نیست، زیرا در گذشته‌های دور هم کمال حاصل می‌شده است. اگر کسی ادعا کند قرن‌ها تلاش، از روزگار قدیس گرگوریوس و پالسترینا به بعد، حتی یک گام ما را به زیبایی نزدیک‌تر کرده است فقط باطل گفته است.» در بخش آغازین کتاب می‌خوانیم: «هنر، رویای بشر است؛ رویاهای نو و آزادی و آرامش. این رویایی است که رشته‌اش پاره نمی‌شود و ترس از آینده در آن معنایی ندارد. ما از سر تشویش و غرور به خودمان می‌گوییم که دیگر به قله هنر رسیده‌ایم و در آستانه فرودیم. از آغاز جهان همواره چنین گفته‌اند. در هر قرن کسانی با حسرت گفته‌اند: همه حرف‌ها گفته شده، ما دیر رسیده‌ایم. بله ممکن است همه حرف‌ها را گفته باشند، اما همه حرف‌ها را بازهم می‌توان گفت.»